Toch maar vlug een kort berichtje vanuit Beverlo! Ik ben woensdag goed aangekomen! De vlucht had een klein beetje vertraging: tijdens het landen steeg het vliegtuig opeens terug op en kregen we de volgende mededeling van de piloot 'Ik zie door de mist de landingsbaan niet, dus ik ga nog eens omvliegen en ik probeer het langs een andere kant... Veiligheid boven alles. Over 10 minuten probeer ik opnieuw te landen.' De 2e keer was het gelukkig wel gelukt om te landen! 10 minuutjes later dan gepland, vloog ik in de armen van mijn ouders en mijn broertje! Wat was ik blij terug thuis te zijn!
Maar wat een sneeuw hier seg! We hebben er daarstraks de meetlat bijgehaald en er blijkt hier 25 cm te liggen (!). En het sneeuwt hier nu nog altijd... Het wordt alvast een witte Kerst!
Voor iedereen een fijne Kerst en alvast een gelukkig Nieuwjaar!
Tot binnenkort!
-x- Eline
vrijdag 24 december 2010
dinsdag 21 december 2010
(Bijna) Home sweet home
Eindelijk! Finalment! Finally! Finalmente! Het is zo ver!
Vandaag heb ik het laatste vakje van mijn aftelkalender kunnen openmaken, een moment waar ik al zolang op heb gewacht! Morgen is het eindelijk zover: ik kan naar huis! Met de winterperikelen van de vorige dagen had ik wel even schrik dat onze vlucht niet zou doorgaan, maar op dit moment ziet het er toch goed uit.
Mijn examen gisteren is wel goed gegaan. Maar toch iets moeilijker dan verwacht aangezien ze ook theorie vroeg. Achja, ik denk wel dat ik geslaagd ben. Voor januari ziet mijn examenrooster er zo uit:
- 11 januari: Lingua francese
- 12 januari: Lingua francese
- 13 januari: Lingua francese
- 19 januari: Comunicazione
- 20 januari: Studi interculturali e di genere
Lingua francese wordt in 3 delen opgedeeld, terwijl het eigenlijk bijna allemaal op 1 dag zou kunnen. Achja, wat doe je eraan... Het examen van Traduzione stond normaal gepland voor vorige vrijdag, maar werd verplaatst. De precieze datum weet ik nog niet. De officiële datum is 19 januari (voor de niet-Erasmussers van onze klas: voor de Erasmussers zou er een andere datum komen want er hebben veel een overlapping op die dag).
Vandaag hebben we hier heel het appartement gepoetst in de hoop dat het er nog zo uitziet wanneer we terugkomen (wij zijn niet de eersten die terug zijn in januari). Het ruikt hier weer lekker fris en de kamer is weer stofvrij. De koffers zijn ondertussen ook gepakt (en ja hoor, alle pakjes zijn erin geraakt!) en we hebben de valiezen kunnen wegen in de apotheek hier in de buurt zodat ze zeker niet te zwaar zijn. En het enige dat we nu nog kunnen doen, is wachten :-)
En dan nu de langverwachte slotzin: TOT MORGEN!!!!!
Bacio,
-x- Elena
Vandaag heb ik het laatste vakje van mijn aftelkalender kunnen openmaken, een moment waar ik al zolang op heb gewacht! Morgen is het eindelijk zover: ik kan naar huis! Met de winterperikelen van de vorige dagen had ik wel even schrik dat onze vlucht niet zou doorgaan, maar op dit moment ziet het er toch goed uit.
Mijn examen gisteren is wel goed gegaan. Maar toch iets moeilijker dan verwacht aangezien ze ook theorie vroeg. Achja, ik denk wel dat ik geslaagd ben. Voor januari ziet mijn examenrooster er zo uit:
- 11 januari: Lingua francese
- 12 januari: Lingua francese
- 13 januari: Lingua francese
- 19 januari: Comunicazione
- 20 januari: Studi interculturali e di genere
Lingua francese wordt in 3 delen opgedeeld, terwijl het eigenlijk bijna allemaal op 1 dag zou kunnen. Achja, wat doe je eraan... Het examen van Traduzione stond normaal gepland voor vorige vrijdag, maar werd verplaatst. De precieze datum weet ik nog niet. De officiële datum is 19 januari (voor de niet-Erasmussers van onze klas: voor de Erasmussers zou er een andere datum komen want er hebben veel een overlapping op die dag).
Vandaag hebben we hier heel het appartement gepoetst in de hoop dat het er nog zo uitziet wanneer we terugkomen (wij zijn niet de eersten die terug zijn in januari). Het ruikt hier weer lekker fris en de kamer is weer stofvrij. De koffers zijn ondertussen ook gepakt (en ja hoor, alle pakjes zijn erin geraakt!) en we hebben de valiezen kunnen wegen in de apotheek hier in de buurt zodat ze zeker niet te zwaar zijn. En het enige dat we nu nog kunnen doen, is wachten :-)
En dan nu de langverwachte slotzin: TOT MORGEN!!!!!
Bacio,
-x- Elena
zaterdag 18 december 2010
We zijn er bijna!
We zijn er bijna, we zijn er bijna, maar nog niet helemaal...! De aftelkalender is al voor het grootste deel leeg, er zitten nog slechts 3 chocolaatjes te wachten! Maar voor het zover is moet er eerst nog een examen afgelegd worden en moet het appartement nog gepoetst worden.
Gisteren heb ik mijn allereerste examen op Italiaanse bodem afgelegd. Voor dit examen, dat bestond uit 2 vakken van dezelfde prof: Lettura en Teoria, moesten we een paper schrijven voor Lettura en Teoria studeren. Na een hele week studeren brak onze eerste Italiaanse examendag aan. Superzenuwachtig ging ik de 'studio italiano' binnen voor mijn mondeling examen. Al die zenuwen bleken voor niets geweest want ik ben geslaagd met een mooie 28 op 30! De perfectioniste in mij vraagt zich af waarom ik niet de volledige 30 heb gehaald, maar ik ben toch trots op mijn eerste Italiaanse resultaat!
Nu staat het examen Grammatica op het programma. Maandag om half 4 worden we verwacht in Aula Magna (ja, die aula die we in het begin niet konden vinden). Spannend!
Dinsdag is het poetsen geblazen. We willen het appartement toch proper achterlaten voor we de deur voor de laatste keer dit jaar achter ons dichttrekken. En daarna moet er ook nog ingepakt worden natuurlijk. Het is maar te hopen dat ik al mijn kerstkadootjes en mijn speciale verrassing voor de familie thuiskrijg!
Ondertussen is hier ook stilletjesaan de winter aangebroken. Hier heeft het nu 2 dagen gesneeuwd en de wegen zijn zeer glad. Gisteren moesten we naar een feestje bij Marijke en volgens Google Maps zouden we een half uurtje moeten wandelen... Dat bleek uiteindelijk bijna een uur te zijn omdat we zo moesten oppassen om niet uit te schuiven! Maar we waren er toch zonder kleerscheuren geraakt. Op dit moment zijn de daken nog besneeuwd, maar schijnt de zon en is er geen wolkje aan de lucht: dat levert dit prachtige beeld vanuit mijn kamer op:
En nu moet ik terug achter mijn grammatica-boeken gaan zitten!
Bacio!
-x- Elena
Gisteren heb ik mijn allereerste examen op Italiaanse bodem afgelegd. Voor dit examen, dat bestond uit 2 vakken van dezelfde prof: Lettura en Teoria, moesten we een paper schrijven voor Lettura en Teoria studeren. Na een hele week studeren brak onze eerste Italiaanse examendag aan. Superzenuwachtig ging ik de 'studio italiano' binnen voor mijn mondeling examen. Al die zenuwen bleken voor niets geweest want ik ben geslaagd met een mooie 28 op 30! De perfectioniste in mij vraagt zich af waarom ik niet de volledige 30 heb gehaald, maar ik ben toch trots op mijn eerste Italiaanse resultaat!
Nu staat het examen Grammatica op het programma. Maandag om half 4 worden we verwacht in Aula Magna (ja, die aula die we in het begin niet konden vinden). Spannend!
Dinsdag is het poetsen geblazen. We willen het appartement toch proper achterlaten voor we de deur voor de laatste keer dit jaar achter ons dichttrekken. En daarna moet er ook nog ingepakt worden natuurlijk. Het is maar te hopen dat ik al mijn kerstkadootjes en mijn speciale verrassing voor de familie thuiskrijg!
Ondertussen is hier ook stilletjesaan de winter aangebroken. Hier heeft het nu 2 dagen gesneeuwd en de wegen zijn zeer glad. Gisteren moesten we naar een feestje bij Marijke en volgens Google Maps zouden we een half uurtje moeten wandelen... Dat bleek uiteindelijk bijna een uur te zijn omdat we zo moesten oppassen om niet uit te schuiven! Maar we waren er toch zonder kleerscheuren geraakt. Op dit moment zijn de daken nog besneeuwd, maar schijnt de zon en is er geen wolkje aan de lucht: dat levert dit prachtige beeld vanuit mijn kamer op:
En nu moet ik terug achter mijn grammatica-boeken gaan zitten!
Bacio!
-x- Elena
zondag 12 december 2010
Verona, met een vleugje Hasselt (!)
Verona, echt mijn lievelingsstad van Italië! Voor mij veel mooier dan Firenze of Venezia. En gisteren hebben we dan maar een bezoekje gebracht aan deze prachtige stad! Normaal stond er een bezoek aan Perugia gepland met de Erasmussers, maar omdat er te weinig volk ingeschreven was, werd de trip geannuleerd. Maar omdat we de bui al voelden aankomen, hadden Xana en ik al eerder besloten dat, als de trip naar Perugia niet zou doorgaan, we een andere stad zouden gaan bezoeken. Dit was onze laatste kans om nog eens weg te gaan en we hadden toch al niets gepland om voor school te doen deze zaterdag. En na wat gebrainstorm viel onze keuze op Verona.
Op slechts 3 uurtjes waren we in Verona. De zon scheen en er was geen wolkje aan de lucht, een prachtige dag dus! Toen we op het plein voor de Arena aankwamen, bleek er een reusachtige markt te staan. Het bleek om de jaarmarkt te gaan. Daar zijn we echt 2 uurtjes zoet mee geweest! En dan de prachtige Arena van Verona. Zeer mooi, maar ik ben dan ook nog nooit in het Colosseum geweest... Daar zal ik zeker eens naartoe gaan!
Na de Arena gingen we richting Piazza dei Signori want daar stond dit weekend, en alleen dit weekend, een Kerstmarkt voor "la festa di Santa Lucia". Opeens zie ik aan een van de kerststalletjes een man staan die een schort aanhad met "Hasselt: hoofdstad van de smaak" op. Jawel, Hasselt was op deze internationale Kerstmarkt aanwezig. En hoe! Ik kreeg van de vriendelijke man meteen wat speculoos en chocolaatjes aangeboden en... chocolade jevener! Jawel! Het enige wat voor mij altijd op Kerstmarkten hier ontbreekt: jenever! Dat maakt mijn bezoek aan Verona echt compleet. En ik was zo blij om het Limburgs dialect nog eens te horen! Na de jenever en de koekjes kreeg ik ook nog een leuke zak van de Japanse tuin in Hasselt mee :-)
Verder op de Piazza was de Kerstsfeer duidelijk aanwezig. Deze Kerstmarkt was echt 10 keer mooier dan die van Firenze en Bologna samen. Alles was aanwezig voor de perfecte Kerstmarkt: een gezellige drukte, eet-en drinkstandjes, Kerststalletjes en natuurlijk de jenever. Er waren 2 prachtige huisjes vol Kerstspullen, zoveel je kan het je niet inbeelden!
Verder in de stad zijn er natuurlijk nog het huis van Romeo, het huis en het balkon van Giulietta, en de tombe van Giulietta iets buiten de stad. En het kasteel Castelvecchio.
Deze trip was echt een mooie afsluiter van al onze reisjes en een mooi begin om te studeren :-) Volgende vrijdag staan er al 2 examens op het programma en maandag 20 december een 3e. Enkel voor die van maandag zal het echt zwaar blokken worden, dat is nl. het examen grammatica. Vrijdag hebben we een examen van Lettura en Teoria. Voor deze 2 vakken, die door dezelfde docent gegeven werden, hebben we een paper moeten schrijven en op het examen zelf krijgen we dan nog een aantal bijvragen over wat we in de les gezien hebben. En daarna hebben we examen Traduzione, waar we dus niets voor kunnen studeren.
Nog 9 chocolaatjes en ik ben weer thuis!
Bacio
-x- Elena
Op slechts 3 uurtjes waren we in Verona. De zon scheen en er was geen wolkje aan de lucht, een prachtige dag dus! Toen we op het plein voor de Arena aankwamen, bleek er een reusachtige markt te staan. Het bleek om de jaarmarkt te gaan. Daar zijn we echt 2 uurtjes zoet mee geweest! En dan de prachtige Arena van Verona. Zeer mooi, maar ik ben dan ook nog nooit in het Colosseum geweest... Daar zal ik zeker eens naartoe gaan!
Kerstdecoratie: een vallende ster uit de Arena
De markt, gezien vanuit de Arena (ook de andere kant van het plein stond nog vol)
De Arena
Xana en ik in de Arena
Na de Arena gingen we richting Piazza dei Signori want daar stond dit weekend, en alleen dit weekend, een Kerstmarkt voor "la festa di Santa Lucia". Opeens zie ik aan een van de kerststalletjes een man staan die een schort aanhad met "Hasselt: hoofdstad van de smaak" op. Jawel, Hasselt was op deze internationale Kerstmarkt aanwezig. En hoe! Ik kreeg van de vriendelijke man meteen wat speculoos en chocolaatjes aangeboden en... chocolade jevener! Jawel! Het enige wat voor mij altijd op Kerstmarkten hier ontbreekt: jenever! Dat maakt mijn bezoek aan Verona echt compleet. En ik was zo blij om het Limburgs dialect nog eens te horen! Na de jenever en de koekjes kreeg ik ook nog een leuke zak van de Japanse tuin in Hasselt mee :-)
Ik aan het stalletje van Hasselt :-)
Verder op de Piazza was de Kerstsfeer duidelijk aanwezig. Deze Kerstmarkt was echt 10 keer mooier dan die van Firenze en Bologna samen. Alles was aanwezig voor de perfecte Kerstmarkt: een gezellige drukte, eet-en drinkstandjes, Kerststalletjes en natuurlijk de jenever. Er waren 2 prachtige huisjes vol Kerstspullen, zoveel je kan het je niet inbeelden!
De Kerstmarkt
Verder in de stad zijn er natuurlijk nog het huis van Romeo, het huis en het balkon van Giulietta, en de tombe van Giulietta iets buiten de stad. En het kasteel Castelvecchio.
Het huis van Romeo
Het balkon van Giulietta
Dit brengt geluk :-)
De Adige
De tombe van Giulietta
Castelvecchio
Deze trip was echt een mooie afsluiter van al onze reisjes en een mooi begin om te studeren :-) Volgende vrijdag staan er al 2 examens op het programma en maandag 20 december een 3e. Enkel voor die van maandag zal het echt zwaar blokken worden, dat is nl. het examen grammatica. Vrijdag hebben we een examen van Lettura en Teoria. Voor deze 2 vakken, die door dezelfde docent gegeven werden, hebben we een paper moeten schrijven en op het examen zelf krijgen we dan nog een aantal bijvragen over wat we in de les gezien hebben. En daarna hebben we examen Traduzione, waar we dus niets voor kunnen studeren.
Nog 9 chocolaatjes en ik ben weer thuis!
Bacio
-x- Elena
woensdag 8 december 2010
A Million Miles Away
Alright... Here we go :-)
Vorige week is Sandra bij ons op bezoek gekomen! Omdat we al plannen hadden om wat Kerstmarktjes in de buurt te bezoeken, besloten we dat gelijk dat weekend te doen.
Eerst was er, sinds 1 december, de Kerstmarkt hier in Forlì. Klein, maar gezellig zou ik zo zeggen! Maar hier hebben ze een heel andere opvatting van wat een Kerstmarkt hoort te zijn. Veel minder eet-en drinkkraampjes dan bij ons. Hier kennen ze geen jenever, dus dat is wel normaal dat je dat hier niet kan vinden. Maar bijvoorbeeld ook geen warme chocolademelk of glühwein, terwijl dat bij ons toch redelijk standaard is.
Dan zijn we zaterdag naar Firenze geweest want de Kerstmarkt daar zou de moeite waard zijn... En weer kwamen we in aanraking met de vreemde opvatting van Kerstmarkten hier: ze hadden zelfs varken aan het spit op de markt zelf. Gelukkig was de reis naar Firenze niet voor niets geweest: Sandra was nog nooit in Firenze geweest, dus hebben wij haar daar wat wegwijs gemaakt :-) 2 ervaren Firenze-bezoekers als wij!
En zondag gingen we naar Bologna. Volgens de website waren daar 4 Kerstmarkten te bezichtigen. De eerste die we tegenkwamen was zeker knap, maar zeer klein! De 2e was ergens binnen en was zeer vreemd (niet erg Kerstmisachtig veel te duur ook). Dan maar op weg naar de 3e: dat was nu eens een echte Kerstmarkt! Een beetje teveel volk wel, maar dat namen we er graag bij! Ook de 4e was gezellig, maar ook weer veel volk.
In Bologna waren we toevallig op een voorstelling van reddingshonden gestuit. Amai, wat kunnen die honden allemaal seg! Ze hadden verschillende rassen, maar vooral de Newfoundlander had succes. Ze waren er ocharm de hele tijd mee aan het lachen, want normaal is een Newfy niet gemaakt om te springen en in smalle gangen te kruipen, maar hij deed het allemaal! (Foto's komen misschien nog, maar op dit moment werkt het uploaden niet echt...)
De aftelkalender telt nog 13 chocolaatjes. Elke dag een chocolaatje opeten, maar ook elke dag meer heimwee. Af en toe gaat het wel, maar vaak krijg je dan in een keer een krop in je keel. 'Achja, nog 13 chocolaatjes' denk ik dan!
Alla prossima!
-x- Elena
Vorige week is Sandra bij ons op bezoek gekomen! Omdat we al plannen hadden om wat Kerstmarktjes in de buurt te bezoeken, besloten we dat gelijk dat weekend te doen.
Eerst was er, sinds 1 december, de Kerstmarkt hier in Forlì. Klein, maar gezellig zou ik zo zeggen! Maar hier hebben ze een heel andere opvatting van wat een Kerstmarkt hoort te zijn. Veel minder eet-en drinkkraampjes dan bij ons. Hier kennen ze geen jenever, dus dat is wel normaal dat je dat hier niet kan vinden. Maar bijvoorbeeld ook geen warme chocolademelk of glühwein, terwijl dat bij ons toch redelijk standaard is.
Dan zijn we zaterdag naar Firenze geweest want de Kerstmarkt daar zou de moeite waard zijn... En weer kwamen we in aanraking met de vreemde opvatting van Kerstmarkten hier: ze hadden zelfs varken aan het spit op de markt zelf. Gelukkig was de reis naar Firenze niet voor niets geweest: Sandra was nog nooit in Firenze geweest, dus hebben wij haar daar wat wegwijs gemaakt :-) 2 ervaren Firenze-bezoekers als wij!
En zondag gingen we naar Bologna. Volgens de website waren daar 4 Kerstmarkten te bezichtigen. De eerste die we tegenkwamen was zeker knap, maar zeer klein! De 2e was ergens binnen en was zeer vreemd (niet erg Kerstmisachtig veel te duur ook). Dan maar op weg naar de 3e: dat was nu eens een echte Kerstmarkt! Een beetje teveel volk wel, maar dat namen we er graag bij! Ook de 4e was gezellig, maar ook weer veel volk.
In Bologna waren we toevallig op een voorstelling van reddingshonden gestuit. Amai, wat kunnen die honden allemaal seg! Ze hadden verschillende rassen, maar vooral de Newfoundlander had succes. Ze waren er ocharm de hele tijd mee aan het lachen, want normaal is een Newfy niet gemaakt om te springen en in smalle gangen te kruipen, maar hij deed het allemaal! (Foto's komen misschien nog, maar op dit moment werkt het uploaden niet echt...)
De aftelkalender telt nog 13 chocolaatjes. Elke dag een chocolaatje opeten, maar ook elke dag meer heimwee. Af en toe gaat het wel, maar vaak krijg je dan in een keer een krop in je keel. 'Achja, nog 13 chocolaatjes' denk ik dan!
Alla prossima!
-x- Elena
zondag 28 november 2010
De morgendstond heeft chocolade in de mond
Het aftellen is begonnen! Xana en ik hebben een aantal weken geleden een Kerstmis-aftelkalender gekocht. Elke dag mag je dan een vakje opendoen en een chocolaatje opeten en zo wordt er dan afgeteld naar Kerstmis. De kalender telt zo 25 vakjes, dus normaal zou je op 1 december mogen beginnen chocolaatjes eten. Maar aangezien wij met Kerst thuis zijn, hebben wij besloten af te tellen naar het vertrek naar huis. En nu komt het natuurlijk wel heel dichtbij!
En verder hebben wij ook heuglijk nieuws te vertellen! Wij krijgen weer bezoek! Van wie? Sandra, een vriendin van op Lessius komt ons enkele dagen vergezellen. Donderdagavond komt ze aan, en wij kijken er allebei al naar uit! Wij hebben het hele weekend al volgepland met dingen om te doen. Want nu hebben wij eens een excuus om een weekend niets voor school te hoeven doen :-)
Qua schoolwerk is het nog steeds hetzelfde liedje: veel werk. Heel het weekend hebben wij niets anders gedaan dan voor school gewerkt. Vooral mijn Bachelorpaper neemt veel tijd in beslag. Maar uitstellen kan ik het niet, want anders zit ik volgend semester echt met een overdosis werk. Ik probeer ondertussen ook nog wat te genieten van de tijd die ik hier nog heb, maar al dat schoolwerk vreet aan je energie. Wij hebben zelfs vorige week de aperitivo @ Moquette gemist. Maar deze week zijn we opnieuw paraat! :-)
Met al dat schoolwerk gebeurt hier voor de rest echt niet zoveel. Gisteren zijn hier de kerstlichtjes in de straten aangestoken, maar die heb ik nog niet kunnen zien aangezien ik niet buiten ben geweest dit weekend. Vandaag was het echt slecht weer (het heeft de hele dag geregend), dus vandaag vond ik het niet zo erg dat ik niet naar buiten ben geweest.
Met onze heimwee is het nog niet veel beter. Het is niet dat wij hier niet graag zijn... Ik ben zelfs wat verliefd geworden op deze stad! Ik zou gewoon eens heel eventjes maar terug thuis willen zijn, iedereen knuffelen. Al was het maar voor een weekendje. Maarja, nu het aftellen eindelijk is begonnen, lijkt onze tijd hier echt in te korten! We gaan er dit weekend, samen met Sandra, nog eens goed van genieten!
Bacio!
-x- Elena
En verder hebben wij ook heuglijk nieuws te vertellen! Wij krijgen weer bezoek! Van wie? Sandra, een vriendin van op Lessius komt ons enkele dagen vergezellen. Donderdagavond komt ze aan, en wij kijken er allebei al naar uit! Wij hebben het hele weekend al volgepland met dingen om te doen. Want nu hebben wij eens een excuus om een weekend niets voor school te hoeven doen :-)
Qua schoolwerk is het nog steeds hetzelfde liedje: veel werk. Heel het weekend hebben wij niets anders gedaan dan voor school gewerkt. Vooral mijn Bachelorpaper neemt veel tijd in beslag. Maar uitstellen kan ik het niet, want anders zit ik volgend semester echt met een overdosis werk. Ik probeer ondertussen ook nog wat te genieten van de tijd die ik hier nog heb, maar al dat schoolwerk vreet aan je energie. Wij hebben zelfs vorige week de aperitivo @ Moquette gemist. Maar deze week zijn we opnieuw paraat! :-)
Met al dat schoolwerk gebeurt hier voor de rest echt niet zoveel. Gisteren zijn hier de kerstlichtjes in de straten aangestoken, maar die heb ik nog niet kunnen zien aangezien ik niet buiten ben geweest dit weekend. Vandaag was het echt slecht weer (het heeft de hele dag geregend), dus vandaag vond ik het niet zo erg dat ik niet naar buiten ben geweest.
Met onze heimwee is het nog niet veel beter. Het is niet dat wij hier niet graag zijn... Ik ben zelfs wat verliefd geworden op deze stad! Ik zou gewoon eens heel eventjes maar terug thuis willen zijn, iedereen knuffelen. Al was het maar voor een weekendje. Maarja, nu het aftellen eindelijk is begonnen, lijkt onze tijd hier echt in te korten! We gaan er dit weekend, samen met Sandra, nog eens goed van genieten!
Bacio!
-x- Elena
zondag 21 november 2010
Chaos!
Deze week is een week van chaos geweest.
Chaos op school
Xana en ik zijn met verstomming geslagen: we hebben nog een goede 4 weken school te gaan en dan gaan we al weer naar huis! Met het vele huiswerk dat wij dan nog krijgen, beginnen we een klein beetje te flippen... En dan moet er voor we aan de examens beginnen ook nog wat papierwerk gedaan worden zodat we al onze credits ook wel degelijk krijgen.
Chaos voor de Baccanale
Baccanale is hét feestje van de herfst en dat wilden wij dan ook niet missen! We spraken vrijdag om half 11 met een aantal Erasmussers af op Piazza Saffi. Van hieruit vertrok dan een pendelbus richting Empyre Discoteca voor hét grootste feestje van de herfst. De sfeer zat er op het plein al goed in. Jammer genoeg duurde dat niet lang: de bus liet op zich wachten... Na een half uur was de bus er uiteindelijk. Maar er was zoveel volk op het plein, dat het ons echt wel onmogelijk leek er met z'n allen in te geraken. Wij geraakten er inderdaad niet meer bij en de bus vertrok zonder ons. Gelukkig bleven we niet alleen achter.
Na nog eens een half uur kwam de 2e bus aan, maar zoals wij gedacht hadden, was het plein weer volgelopen met studenten die zin hadden in een feestje. Xana pakte dan maar mijn hand vast en racete naar de bus. Na veel geduw, getrek, gesleur, gepor en boze gezichten, zaten we eindelijk op de bus!
Toen we bij de discotheek aankwamen, gaf Xana haar jas af aan de vestiaire en konden we gaan aanschuiven aan de kassa. Die was vreemd genoeg ook dezelfde als de kassa voor de bonnetjes, waardoor er dan ook een zeer lange rij stond te wachten. Na het lange wachten, kon voor ons het feestje eindelijk beginnen! En het was legen... wait for it... dary!
Omdat de busdienst eindigde om 4uur, gingen Xana en ik al wat vroeger door (we wilden niet weer geplet worden). Wanneer we aan de vestiaire kwamen, stond daar een lange rij... Wat was er aan de hand? De nummering klopte niet! Niemand kreeg de juiste jas terug... Ook Xana niet... Velen besloten dan maar het heft in eigen handen te nemen en over de toog te klimmen om hun jas te gaan zoeken. Uit al die chaos kwam Xana na een kwartiertje terug met haar eigen jas (zonder over de toog te moeten klimmen).
Natuurlijk stond het toen buiten alweer vol studenten, maar gelukkig zaten we vrij snel op de bus (na nog 20 minuutjes in de kou te hebben staan wachten...)
Al bij al was het een fijne avond, maar de organisatie kon beter...
Chaos in mijn hoofd
Deze week heb ik heel veel last gehad van heimwee (nu nog trouwens). Maar het feit dat het nog maar 4 weken is, geeft mij een dubbel gevoel. Aan de ene kant wil ik heel graag naar huis: ik mis mijn ouders, mijn broertje, mijn familie, mijn kat (die vermist is, snif snif), kortom: ik mis mijn thuis. Maar aan de andere kant ga ik het hier ook zo hard missen. Ik heb zoveel nieuwe mensen leren kennen hier, mensen die ik zeker ooit nog terug wil zien. Ik ben Forlì als mijn derde thuis gaan zien (na Beverlo en Antwerpen). Met tranen in mijn ogen zal ik hier in januari vertrekken: tranen van blijdschap dat ik terug naar huis kan, maar ook tranen van verdriet dat ik dit alles hier zal moeten achterlaten... Maar deze tijd hier zal ik echt nooit meer vergeten! Met dank aan alle vrienden die ik hier heb gemaakt, en de grootste dank aan Xana, die heeft gezorgd dat ik mij hier niet eenzaam voel!
(Oké, dat laatste klinkt echt alsof dit mijn laatste dag is hier, maar dat is dus niet zo :-))
Met het zicht op Forlì vanuit mijn raam, sluit ik hier mijn berichtje maar af, voor ik nog meer onzin uitkraam!
Alla prossima!
-x- Elena
Chaos op school
Xana en ik zijn met verstomming geslagen: we hebben nog een goede 4 weken school te gaan en dan gaan we al weer naar huis! Met het vele huiswerk dat wij dan nog krijgen, beginnen we een klein beetje te flippen... En dan moet er voor we aan de examens beginnen ook nog wat papierwerk gedaan worden zodat we al onze credits ook wel degelijk krijgen.
Chaos voor de Baccanale
Baccanale is hét feestje van de herfst en dat wilden wij dan ook niet missen! We spraken vrijdag om half 11 met een aantal Erasmussers af op Piazza Saffi. Van hieruit vertrok dan een pendelbus richting Empyre Discoteca voor hét grootste feestje van de herfst. De sfeer zat er op het plein al goed in. Jammer genoeg duurde dat niet lang: de bus liet op zich wachten... Na een half uur was de bus er uiteindelijk. Maar er was zoveel volk op het plein, dat het ons echt wel onmogelijk leek er met z'n allen in te geraken. Wij geraakten er inderdaad niet meer bij en de bus vertrok zonder ons. Gelukkig bleven we niet alleen achter.
Na nog eens een half uur kwam de 2e bus aan, maar zoals wij gedacht hadden, was het plein weer volgelopen met studenten die zin hadden in een feestje. Xana pakte dan maar mijn hand vast en racete naar de bus. Na veel geduw, getrek, gesleur, gepor en boze gezichten, zaten we eindelijk op de bus!
Toen we bij de discotheek aankwamen, gaf Xana haar jas af aan de vestiaire en konden we gaan aanschuiven aan de kassa. Die was vreemd genoeg ook dezelfde als de kassa voor de bonnetjes, waardoor er dan ook een zeer lange rij stond te wachten. Na het lange wachten, kon voor ons het feestje eindelijk beginnen! En het was legen... wait for it... dary!
Omdat de busdienst eindigde om 4uur, gingen Xana en ik al wat vroeger door (we wilden niet weer geplet worden). Wanneer we aan de vestiaire kwamen, stond daar een lange rij... Wat was er aan de hand? De nummering klopte niet! Niemand kreeg de juiste jas terug... Ook Xana niet... Velen besloten dan maar het heft in eigen handen te nemen en over de toog te klimmen om hun jas te gaan zoeken. Uit al die chaos kwam Xana na een kwartiertje terug met haar eigen jas (zonder over de toog te moeten klimmen).
Natuurlijk stond het toen buiten alweer vol studenten, maar gelukkig zaten we vrij snel op de bus (na nog 20 minuutjes in de kou te hebben staan wachten...)
Al bij al was het een fijne avond, maar de organisatie kon beter...
Chaos in mijn hoofd
Deze week heb ik heel veel last gehad van heimwee (nu nog trouwens). Maar het feit dat het nog maar 4 weken is, geeft mij een dubbel gevoel. Aan de ene kant wil ik heel graag naar huis: ik mis mijn ouders, mijn broertje, mijn familie, mijn kat (die vermist is, snif snif), kortom: ik mis mijn thuis. Maar aan de andere kant ga ik het hier ook zo hard missen. Ik heb zoveel nieuwe mensen leren kennen hier, mensen die ik zeker ooit nog terug wil zien. Ik ben Forlì als mijn derde thuis gaan zien (na Beverlo en Antwerpen). Met tranen in mijn ogen zal ik hier in januari vertrekken: tranen van blijdschap dat ik terug naar huis kan, maar ook tranen van verdriet dat ik dit alles hier zal moeten achterlaten... Maar deze tijd hier zal ik echt nooit meer vergeten! Met dank aan alle vrienden die ik hier heb gemaakt, en de grootste dank aan Xana, die heeft gezorgd dat ik mij hier niet eenzaam voel!
(Oké, dat laatste klinkt echt alsof dit mijn laatste dag is hier, maar dat is dus niet zo :-))
Met het zicht op Forlì vanuit mijn raam, sluit ik hier mijn berichtje maar af, voor ik nog meer onzin uitkraam!
Alla prossima!
-x- Elena
dinsdag 16 november 2010
Oh well!
Pfoewie, wat een werk allemaal! We krijgen steeds meer huiswerk op onze schouders gedumpt en dan moet er ook nog steeds gewerkt worden aan de Bachelorpaper. Maar ik probeer het zoveel mogelijk in het weekend gedaan te krijgen, zo heb ik tijdens de week toch tijd om nog van het Erasmusleven te genieten!
Vorige week dinsdag was het dus Belgische aperitivo @ Moquette en was zeker geslaagd! Maandagavond zijn we eerst met een aantal Belgische en 1 Spaanse (met Belgische roots) Erasmussers gaan aperitieven op Piazza Saffi. Daarna hebben Ellen, Linsey, Tom en ik samen gezellig croque monsieurs gemaakt met jaren 90 muziek op de achtergrond en een flesje wijn! Dinsdagavond weerklonk de Belgische muziek door de luidsprekers in de Moquette. En op de toog stonden natuurlijk verschillende Belgische hapjes gemaakt door Belgische Erasmussers: croque monsieurs, wentelteefjes (of verloren brood), chocoladetruffels, quiche lorraine, chocomousse en natuurlijk de onvermijdelijke frietjes!
En vanavond is er de Hongaarse aperitivo @ Moquette.
En dan was er nog een fantastisch evenement waar Xana en ik toevallig bij uitkwamen: Micro Circo. De hele Corso della Repubblica werd afgesloten en stond vol met schminkkraampjes, clowns, acrobaten, enz. Met onze mond vol tanden hebben we 2 geweldige acts kunnen bekijken. Zie hieronder de foto's want woorden volstaan soms niet om het uit te leggen!
Na dit redelijk kort berichtje moet ik dringend terug aan mijn schoolwerk gaan beginnen want ik heb nog wel een aantal dingen te doen...
Geerinckx out!
-x- Elena
Vorige week dinsdag was het dus Belgische aperitivo @ Moquette en was zeker geslaagd! Maandagavond zijn we eerst met een aantal Belgische en 1 Spaanse (met Belgische roots) Erasmussers gaan aperitieven op Piazza Saffi. Daarna hebben Ellen, Linsey, Tom en ik samen gezellig croque monsieurs gemaakt met jaren 90 muziek op de achtergrond en een flesje wijn! Dinsdagavond weerklonk de Belgische muziek door de luidsprekers in de Moquette. En op de toog stonden natuurlijk verschillende Belgische hapjes gemaakt door Belgische Erasmussers: croque monsieurs, wentelteefjes (of verloren brood), chocoladetruffels, quiche lorraine, chocomousse en natuurlijk de onvermijdelijke frietjes!
En vanavond is er de Hongaarse aperitivo @ Moquette.
Fragolino (een mix van aardbeien en proseeco): mijn nieuw lievelingsdrankje! :-)
Linsey, Ellen, Vanessa, Emilie, Sophie (B), Ik, Cécile (B) en Ayano (Japan)
Poging tot groepsfoto met de Belgische Erasmussers :-) (ze staan er jammer genoeg niet allemaal op!)
En dan was er nog een fantastisch evenement waar Xana en ik toevallig bij uitkwamen: Micro Circo. De hele Corso della Repubblica werd afgesloten en stond vol met schminkkraampjes, clowns, acrobaten, enz. Met onze mond vol tanden hebben we 2 geweldige acts kunnen bekijken. Zie hieronder de foto's want woorden volstaan soms niet om het uit te leggen!
Jawel, daar staan 2 meisjes tussen al dat vuur! ;-)
Zonder vangnet!
Zij hangt enkel nog vast aan hem (jawel, de bovenste is een man...)
Na dit redelijk kort berichtje moet ik dringend terug aan mijn schoolwerk gaan beginnen want ik heb nog wel een aantal dingen te doen...
Geerinckx out!
-x- Elena
zondag 7 november 2010
What's this?!
What's this?! Mijn vorige blogbericht dateert al van meer dan een week geleden?! Ik heb deze keer dus wel een aantal dingen te vertellen!
Ten eerste stond Halloween voor de deur en Forlì zal het geweten hebben! Vorige week vrijdag zijn we met een groepje Erasmussers naar de Halloweenfuif in la Vecchia Stazione geweest. En het was geweldig!
De fuif begon pas om 23uur, dus besloten Xana en ik om de Erasmussers voor de fuif nog even op ons appartementje uit te nodigen om nog wat gezellig te kletsen. In totaal zaten we met z'n zevenen op mijn kamertje, aangezien de keuken ietsje te klein is voor zoveel volk.
Na het gezellige geklets zijn we met z'n allen naar la Vecchia Stazione (het oude station) vertrokken. En natuurlijk was het een geslaagd feestje! Voor meer foto's kunnen jullie terecht op mijn facebook :-)
Ten tweede, zoals aangekondigd in het vorige bericht, zijn mijn ouders en mijn broertje mij hier komen bezoeken. Na er heel lang naar uitgekeken te hebben, was het deze maandag ein-de-lijk zover! Een uurtje later dan verwacht ging de bel hier op mijn appartement. Ze waren eindelijk aangekomen! Na het bijkletsen hier in de keuken heb ik ze Forlì laten zien en laten kennismaken met het concept van 'aperitieven' hier.
Dinsdag zijn we Rimini en San Marino gaan bezoeken. Allebei even mooi natuurlijk! Vooral het panorama vanuit San Marino is adembenemend.
Woensdag gingen we naar Bologna. Na 40 minuten parking zoeken, konden we eindelijk de stad intrekken. We waren er vlugger door dan gedacht. Daarom waren we nog verder gereden naar Modena en Maranello. 3 keer raden waarom... Natuurlijk voor de Ferrari's, wat hadden jullie gedacht! :-D En reken maar dat we er gezien hebben! Maar het was nog te laat om het museum te bezoeken. Maar daarvoor zal papa nog wel eens een keertje terugkomen denk ik.
Het was natuurlijk veel te snel voorbij... Maar ik heb er zeker van genoten! Mercikes voor de toffe dagen mma, papa en broertje!
Ten derde is het volgende dinsdag Belgische apertiviefavond @ Moquette en de voorbereidingen zijn al volop bezig. Wat we gaan maken, houd ik nog even geheim! Dat zal in het volgende bericht wel te lezen zijn!
En ten vierde is gisteren Xana haar mama ook aangekomen! De deur wordt hier platgelopen door onze families :-) Maar dat vinden wij zeker niet erg!
En als laatste is Kerstmis hier al in aantocht! De etalages van Halloween hebben hier al plaats gemaakt voor de Kerstspulletjes :-) Wij zijn van plan om zeker een aantal kerstmarkten in de buurt, zoals bv. in Firenze en Bologna, te gaan bezoeken. Forlì zelf heeft natuurlijk ook een kerstmarkt die begin december zal openen. Jippiejeej!
P.s.: Voor diegenen die een briefje of iets anders zouden willen opsturen, raad ik aan om een Priorzegel te gebruiken. Zonder Priorzegel kan de brief ongeveer 2 weken onderweg zijn (wat natuurlijk ook geen probleem zou zijn!), met Priorzegel is de brief hier in ongeveer 3 dagen... :-) Klein verschil ;-)
Ciao for now!
-x- Elena
Ten eerste stond Halloween voor de deur en Forlì zal het geweten hebben! Vorige week vrijdag zijn we met een groepje Erasmussers naar de Halloweenfuif in la Vecchia Stazione geweest. En het was geweldig!
De fuif begon pas om 23uur, dus besloten Xana en ik om de Erasmussers voor de fuif nog even op ons appartementje uit te nodigen om nog wat gezellig te kletsen. In totaal zaten we met z'n zevenen op mijn kamertje, aangezien de keuken ietsje te klein is voor zoveel volk.
Na het gezellige geklets zijn we met z'n allen naar la Vecchia Stazione (het oude station) vertrokken. En natuurlijk was het een geslaagd feestje! Voor meer foto's kunnen jullie terecht op mijn facebook :-)
Ten tweede, zoals aangekondigd in het vorige bericht, zijn mijn ouders en mijn broertje mij hier komen bezoeken. Na er heel lang naar uitgekeken te hebben, was het deze maandag ein-de-lijk zover! Een uurtje later dan verwacht ging de bel hier op mijn appartement. Ze waren eindelijk aangekomen! Na het bijkletsen hier in de keuken heb ik ze Forlì laten zien en laten kennismaken met het concept van 'aperitieven' hier.
Dinsdag zijn we Rimini en San Marino gaan bezoeken. Allebei even mooi natuurlijk! Vooral het panorama vanuit San Marino is adembenemend.
Het panorama vanuit San Marino
Het strand in Rimini
Rimini
De torens van Bologna (ja zeker, er staat er eentje scheef!)
Het was natuurlijk veel te snel voorbij... Maar ik heb er zeker van genoten! Mercikes voor de toffe dagen mma, papa en broertje!
Ten derde is het volgende dinsdag Belgische apertiviefavond @ Moquette en de voorbereidingen zijn al volop bezig. Wat we gaan maken, houd ik nog even geheim! Dat zal in het volgende bericht wel te lezen zijn!
En ten vierde is gisteren Xana haar mama ook aangekomen! De deur wordt hier platgelopen door onze families :-) Maar dat vinden wij zeker niet erg!
En als laatste is Kerstmis hier al in aantocht! De etalages van Halloween hebben hier al plaats gemaakt voor de Kerstspulletjes :-) Wij zijn van plan om zeker een aantal kerstmarkten in de buurt, zoals bv. in Firenze en Bologna, te gaan bezoeken. Forlì zelf heeft natuurlijk ook een kerstmarkt die begin december zal openen. Jippiejeej!
P.s.: Voor diegenen die een briefje of iets anders zouden willen opsturen, raad ik aan om een Priorzegel te gebruiken. Zonder Priorzegel kan de brief ongeveer 2 weken onderweg zijn (wat natuurlijk ook geen probleem zou zijn!), met Priorzegel is de brief hier in ongeveer 3 dagen... :-) Klein verschil ;-)
Ciao for now!
-x- Elena
donderdag 28 oktober 2010
Het is een nacht...
Erasmusnight @ Moquette. Het is stilaan een vaste afspraak op dinsdagavond aan het worden. Zoals jullie misschien nog weten, is het de bedoeling dat elke dinsdag een ander land hapjes maakt voor de Erasmussers in Forlì. Vorige week was het Slovaakse avond en deze week Spaanse avond. Jammer genoeg waren we beide keren redelijk laat in de Moquette aangekomen, waardoor de meeste hapjes al op waren. Niet getreurd, het blijft toch een leuke avond!
Elke week weer leren we nieuwe mensen kennen en horen we nieuwe verhalen. Het is echt een geweldige ervaring om jezelf telkens opnieuw voor te stellen (in het Italiaans, Engels, Frans of Nederlands, naar keuze ...) en anderen te leren kennen. Echt, het voelt geweldig!
Gisteren zijn we met een hele groep Erasmussers op dansles gegaan. Tango-dansles dan nog wel! Het was super :-) Maar jammer genoeg veel te duur om het elke week te gaan doen. Gelukkig was de eerste les gratis! Ik ken dan toch al een aantal basispasjes!
Jammer genoeg valt er ook iets minder leuk te melden. Xana heeft een beetje een ongeluksweek hier. Tijdens de Erasmusnight dinsdag heeft zij, dankzij het geduw en getrek van het volk, rode wijn op haar witte trui gemorst. Dus die kon in de was. Wanneer zij 's avonds dan de was uit de machine haalt, struikelt ze en valt tegen de deur van ons halletje hier. Nu moeten jullie weten dat er achter die deur een radiator staat en dat het middenstuk van de deur uit glas bestaat. KRAK: glas kapot. De volgende dag is de man van onze huisbazin de deur komen herstellen. Resultaat: we hebben een nieuw, mooi glas in de deur, maar Xana is wel 120 euro armer... Niet veel later komt ze mijn kamer binnen met de mededeling dat ook het glas van haar mooie plateau (die ze cadeau had gekregen en waar ze foto's in kan steken) kapot is. Scherven brengen geluk, zeggen ze dan...
Maar de andere Erasmussers en ik zijn er om haar weer op te beuren! Zo gaan we morgenavond naar de Halloweenparty hier in de buurt. We zijn onze 'verkleedspullen' (lees: heksenhoed en 'Halloween'-diadeem) al gaan kopen in een superleuk winkeltje hier in de buurt: de 99 cent-winkel! Zoals je dus wel kan raden, hebben wij dus een 'kostuum' van 99 cent :-) Achja, we zijn dan toch een beetje verkleed, he :-)
Nu wil ik jullie nog even laten meegenieten van het mooie zicht op Forlì in de ondergaande zon!
En dan sluit ik af met een positieve noot! Mijn ouders en mijn broertje komen van maandag tot en met donderdag op bezoek! Hip hoi! Ik kijk er echt superhard naar uit!
Alla prossima!
-x- Elena
Elke week weer leren we nieuwe mensen kennen en horen we nieuwe verhalen. Het is echt een geweldige ervaring om jezelf telkens opnieuw voor te stellen (in het Italiaans, Engels, Frans of Nederlands, naar keuze ...) en anderen te leren kennen. Echt, het voelt geweldig!
Gisteren zijn we met een hele groep Erasmussers op dansles gegaan. Tango-dansles dan nog wel! Het was super :-) Maar jammer genoeg veel te duur om het elke week te gaan doen. Gelukkig was de eerste les gratis! Ik ken dan toch al een aantal basispasjes!
Jammer genoeg valt er ook iets minder leuk te melden. Xana heeft een beetje een ongeluksweek hier. Tijdens de Erasmusnight dinsdag heeft zij, dankzij het geduw en getrek van het volk, rode wijn op haar witte trui gemorst. Dus die kon in de was. Wanneer zij 's avonds dan de was uit de machine haalt, struikelt ze en valt tegen de deur van ons halletje hier. Nu moeten jullie weten dat er achter die deur een radiator staat en dat het middenstuk van de deur uit glas bestaat. KRAK: glas kapot. De volgende dag is de man van onze huisbazin de deur komen herstellen. Resultaat: we hebben een nieuw, mooi glas in de deur, maar Xana is wel 120 euro armer... Niet veel later komt ze mijn kamer binnen met de mededeling dat ook het glas van haar mooie plateau (die ze cadeau had gekregen en waar ze foto's in kan steken) kapot is. Scherven brengen geluk, zeggen ze dan...
Maar de andere Erasmussers en ik zijn er om haar weer op te beuren! Zo gaan we morgenavond naar de Halloweenparty hier in de buurt. We zijn onze 'verkleedspullen' (lees: heksenhoed en 'Halloween'-diadeem) al gaan kopen in een superleuk winkeltje hier in de buurt: de 99 cent-winkel! Zoals je dus wel kan raden, hebben wij dus een 'kostuum' van 99 cent :-) Achja, we zijn dan toch een beetje verkleed, he :-)
Nu wil ik jullie nog even laten meegenieten van het mooie zicht op Forlì in de ondergaande zon!
En dan sluit ik af met een positieve noot! Mijn ouders en mijn broertje komen van maandag tot en met donderdag op bezoek! Hip hoi! Ik kijk er echt superhard naar uit!
Alla prossima!
-x- Elena
vrijdag 22 oktober 2010
Weinig nieuws onder de ZON!!
De titel vertelt jullie alles wat jullie moeten weten.
- Er gebeurt eigenlijk redelijk weinig interessants hier in Forlì. We hebben wel de les Traduzione van het 3e jaar omgeruild naar die van het 2e jaar. Het was gewoon te moeilijk voor ons. De tekst die we moesten vertalen was ten eerste al zeer literair Frans met 'familiair' Frans ertussen en dat moesten we dan ook omzetten in literair Italiaans met 'familiair' Italiaans ertussen. Wat voor ons dus redelijk onmogelijk is aangezien het beide vreemde talen zijn en we geen idee hebben hoe 'familiair' Italiaans eruit zou moeten zien... Gelukkig werd deze keuze goedgekeurd en kunnen we volgende dinsdag eindelijk onze Learning Agreement in orde brengen.
- Zon! Jawel, de zon is eindelijk terug in Forlì! En we genieten er met volle teugen van. Het is hier niet zo heel warm, maar om de een of andere reden maakt de zon ons weer vrolijk :-)
- We zijn hier allebei op dezelfde dag een beetje verkouden geworden. 's Morgens wakker geworden met zere keel en hoofdpijn. "Wie ziek is, doet er alles aan om zich weer beter te voelen!" is ons motto :-) Dus zijn we vandaag naar de markt geweest en hebben we allebei een trui gekocht :-) Hier zijn de foto's van onze 2 nieuwe truien!
- Er gebeurt eigenlijk redelijk weinig interessants hier in Forlì. We hebben wel de les Traduzione van het 3e jaar omgeruild naar die van het 2e jaar. Het was gewoon te moeilijk voor ons. De tekst die we moesten vertalen was ten eerste al zeer literair Frans met 'familiair' Frans ertussen en dat moesten we dan ook omzetten in literair Italiaans met 'familiair' Italiaans ertussen. Wat voor ons dus redelijk onmogelijk is aangezien het beide vreemde talen zijn en we geen idee hebben hoe 'familiair' Italiaans eruit zou moeten zien... Gelukkig werd deze keuze goedgekeurd en kunnen we volgende dinsdag eindelijk onze Learning Agreement in orde brengen.
- Zon! Jawel, de zon is eindelijk terug in Forlì! En we genieten er met volle teugen van. Het is hier niet zo heel warm, maar om de een of andere reden maakt de zon ons weer vrolijk :-)
- We zijn hier allebei op dezelfde dag een beetje verkouden geworden. 's Morgens wakker geworden met zere keel en hoofdpijn. "Wie ziek is, doet er alles aan om zich weer beter te voelen!" is ons motto :-) Dus zijn we vandaag naar de markt geweest en hebben we allebei een trui gekocht :-) Hier zijn de foto's van onze 2 nieuwe truien!
Voila :-) Onze nieuwe, superleuke truien! Wij zijn er blij mee en we zijn weer opgevrolijkt voor vandaag. Wat zullen we morgen doen om ons op te vrolijken?
Ciao!
-x- Elena
donderdag 14 oktober 2010
Erasmus: een vak apart
Eindelijk! Het Erasmusleven is hier eindelijk op gang gekomen. En dat zal Forlì geweten hebben!
Dinsdagavond hebben we de straten onveilig gemaakt in Forlì zelf. Het was Erasmusnight in bar Moquette, niet zo ver van ons appartementje. Het concept is simpel: elke dinsdag is er een ander land 'gastland' en de Erasmussers van dat land laten de anderen kennismaken met hapjes of specialiteiten van hun land. De hapjes worden op de toog geplaatst en zo kan iedereen met behulp van een plastiek bordje en vorkje proeven van de vele gerechtjes. Dinsdag beet Italië zelf de spits af. En de gerechtjes waren overheerlijk! De pasta was natuurlijk alomtegenwoordig, net als de pizza. Kortom, het was af! En natuurlijk hebben we ook andere Erasmussers leren kennen. Hieronder een foto.
Dinsdagavond hebben we de straten onveilig gemaakt in Forlì zelf. Het was Erasmusnight in bar Moquette, niet zo ver van ons appartementje. Het concept is simpel: elke dinsdag is er een ander land 'gastland' en de Erasmussers van dat land laten de anderen kennismaken met hapjes of specialiteiten van hun land. De hapjes worden op de toog geplaatst en zo kan iedereen met behulp van een plastiek bordje en vorkje proeven van de vele gerechtjes. Dinsdag beet Italië zelf de spits af. En de gerechtjes waren overheerlijk! De pasta was natuurlijk alomtegenwoordig, net als de pizza. Kortom, het was af! En natuurlijk hebben we ook andere Erasmussers leren kennen. Hieronder een foto.
Boven (van links naar rechts): ikzelf, Xana en Linsey (België)
Onder (van links naar rechts): Sarah (Spanje), Maia (Japan), Aleksandra (Polen), Michaela (Slovakije), Ellen (België), Emilie (België), Vanessa (Spanje) en Peter (Hongarije)
En gisteren was er zelfs een volledige Erasmusdag, inclusief ontbijtbuffet en diner. Maar jammer genoeg hadden Xana en ik 's morgens les en konden we dus niet naar dat ontbijtbuffet gaan. Maar 's avonds waren we wel van de partij, of moet ik zeggen party, want dat was het zeker! Rond half 10 vertrok de bus: bestemming voor ons onbekend. We wisten enkel dat we ergens gingen dineren. Het bleek een Amerikaans geïnspireerde diner net buiten Forlì te zijn. Het was supergezellig! Het eten was zeer lekker en het gezelschap was tof! We hebben weer wat nieuwe Erasmussers leren kennen, onder andere van Oostenrijk, Rusland en China. Maar de foto's vertellen zoals gewoonlijk weer alles :-)
Zóveel volk!
De muren hingen allemaal vol met dit soort dingen
Emilie en Vanessa
Xana, ik, Emilie en Sarah
Een polonaise!
Zoals je ziet, is het een supertoffe bende! Ik hoop dat er nog meer feestjes zoals die van dinsdag en gisteren mogen komen! Maar als het van Koinè (de Erasmus/studentenorganisatie) en van de Erasmussers afhangt, zal dat zeker het geval zijn :-)
Voor de rest wijd ik nog een kort stukje van deze blog aan de vakken die wij hier volgen.
-Linguistica italiana (teoria e argmomentazione): dit vak wordt gegeven door professoressa Gatta en bevat 4 lesuren per week. Het zijn 4 uren pure theorie, zonder enige cursus of powerpoint als houvast. Ik kan het redelijk volgen, maar noteren en luisteren tegelijk is toch nog iets waar ik op zal moeten oefenen. Het teoria-gedeelte gaat op dit moment over aliënismen en bastaardwoorden in het Italiaans, het argomentazione-gedeelte gaat over de kunst van het overtuigen of de retoriek.
- Lingua e mediazione francese: van professoressa Londei en goed voor 4 uren per week. Ook weer pure theorie zonder enige houvast. Ze praat zeer snel en is af en toe zeer moelijk te volgen in haar redeneringen. Ook hier gaat het over de kunst van de retoriek.
-Traduzione dal francese in italiano: dit vak wordt gedoceerd door professoressa Reggiani en is ook goed voor 4 lesuren per week. Het moeilijke aan dit vak is het feit dat het 2 vreemde talen zijn. Wij hebben ons ondertussen dus ook een woordenboek Frans-Italiaans.Italiaans-Frans aangeschaft.
-Grammatica italiana e communicazione per stranieri: deze lessen worden gedoceerd door professoressa Pagani en zijn ook goed voor 4 lesuren. Dit vak hebben wij nog niet gehad, het begint pas volgende week.
- Lettorato francese: 2 lesuren per week van professoressa Kamoun. Het thema dit jaar is 'cinema', dus wij moeten elke les een stukje film kijken en soms een 'transcription' maken. Ook hier hebben wij nog maar 1 introductieles van gehad, dus ik weet nog niet zo goed hoe dit zal verlopen.
-Studi interculturali e di genere: 4 lesuren per week van professoressa Baccolini. Ook weer een les pure theorie, maar wel interessant. Het gaat hier dus over 'gender studies' of 'woman studies'. Gelukkig heeft de vrouw wel een powerpoint en zelfs een boek als houvast.
Voila, dit was een korte introductie van onze vakken. Goed voor 22 lesuren per week. Hoewel op maandagnamiddag de vakken studi interculturali e di genere en grammatica italiana overlappen. Dus hoogst waarschijnlijk gaan we elke week afwisselen. De ene week ga ik naar de studi en Xana naar de grammatica en de volgende week andersom. Hopelijk zijn de docenten daarmee akkoord, want hier geldt een verplichte aanwezigheid in minstens 70 procent van de lessen. Dus technisch gezien zijn het dan maar 20 lesuren per week! We zullen onze tijd hier nu wel omkrijgen!
Ciao!
-x- Elena
dinsdag 12 oktober 2010
Xana groet 's morgens de dingen
Na het pessimistische berichtje van vorige keer is de ober ondertussen langs geweest en heeft mijn glas weer halfvol gegoten. De aula Magna is onze vaste stek op donderdagmorgen, de sim-kaart is ondertussen in orde, we hebben al wat meer Erasmussers ontmoet (vanavond is er het allereerste Erasmusfeestje en woensdag zelfs een volledige Erasmusdag) en de herinschrijving aan Lessius is ook achter de rug.
Wij vonden het tijd om nog eens een uitstapje te maken aangezien wij hier toch nog niet zoveel te doen hadden. Waar konden we nog een daguitstapje van maken? Hmhm... Ik weet het! Mirabilandia! Mirabilandia is het grootste pretpark in Italië. Het is iets groter dan Bobbejaanland, maar er hangt zeker dezelfde sfeer (en zelfs een aantal attracties zijn hetzelfde). Goed, zondag zijn we dus naar Mirabilandia geweest.
De attracties waren geweldig! Mijn favoriet was de Katun: het lijkt een beetje op de Vampire voor diegenen die al in Walibi zijn geweest. In plaats van zitten in een karretje, hangen je voeten gewoon los. Na de eerste keer dacht ik echt 'Hier ga ik nooit meer in!'. Er zat namelijk een vrije-val gedeelte in en die heb ik toch niet zo graag. Maar Xana wist mij te overtuigen nog een keertje erin te gaan. En inderdaad: na de 2e keer was de achtbaan nog geweldiger! I was hooked! Het vrije-val gedeelte was nog steeds angstaanjagend, maar ik kon mij er toch overheen zetten. Een geweldig gevoel was het!
En dan was er Xana haar favoriet: de iSpeed. Een nieuwe achtbaan, nog geen maand oud. De enige in Europa met magnetische lancering. Van 0 tot 100 km/h in 2,2 seconden en een hoogte van 55 meter. Mét vrije val. Deze leek mij echt té angstaanjagend, dus ben ik er niet ingegaan (ik weet het, ik weet het :-D). Maar Xana vond hem geweldig!
Voor de rest was het een gezellig dagje met rustigere attracties, waterattracties een stuntshow en een parade. De foto's vertellen alles :-) Voor diegenen die ook eens een kijkje willen nemen in Mirabilandia: http://www.mirabilandia.it/! Zeker de moeite!
 |
| Thema: Halloween, dus 'bloedspuitende' fonteinen! |
 |
| Xana wordt gevangen gehouden door de piraat! |
De Katun: 6 keer overkop en de beentjes los!
Reset: een laserschiet-attractie die zich afspeelt in het toekomstige, vervallen New York. Super mooi gemaakt!
Eén van de rustigere attracties voor net na het eten :-)
Xana haar favoriet: de iSpeed. Als je goed kijkt, zie je Xana in het midden!
De Niagara Wave: kletsnat worden! (en ja hoor: er zit een boot onder al dat water!)
De iSpeed: 2 keer overkop, max. snelheid: 120 km/h!
'La scuola di polizia': een autostuntshow! Geweldig was het!
Alla prossima!!
-x- Elena
donderdag 7 oktober 2010
Whatever...
Op dit moment is de sfeer hier een beetje below zero. Vooral omdat niks van de eerste keer goed gaat. En dat begint op sommige momenten echt te wegen.
1. Deze morgen zijn eindelijk de lessen begonnen. Wij hadden les van 11 tot 1 in de Aula Magna. Wanneer wij daar aankomen, is de vorige les een beetje uitgelopen. Maar wij vinden dan toch 2 plaatsjes tussen de onstuimige studenten. Met onze notitieblok en pen in de hand zitten wij klaar. We verwachtten dat Prof. Baccolini een vrouw was, maar in de aula Magna kwam een man aan. Oké, geen probleem. Hij opent zijn powerpoint, geen probleem. Prof. Martelli - Sociologia, wel een probleem. Help, wij moeten helemaal niet in deze les zitten! Even checken bij de buurjongens, ja hoor, wij zaten verkeerd. Hoe konden wij nu zo mis zijn? Wij zaten wel degelijk in de aula Magna.
Uiteindelijk stonden we met z'n twintigen aan het secretariaat. 'Ahja, jullie moeten wel in de aula Magna in de via Oberdan zijn, eh!' Ok, dat moesten wij dus weten dat er 2 aula Magna's op nog geen 100 meter van elkaar zijn... Uiteindelijk zijn we dan toch, met een half uur vertraging, in de juiste les beland. En van daar ging het dan wel goed.
2. Opdat het voor ons goedkoper zou zijn om te bellen met de huisbazin e.a., besloten wij een Italiaanse sim-kaart aan te vragen. Dit hadden wij vorige week maandag dan ook gedaan. 'Uw sim-kaart zal over 3-4 dagen wel geactiveerd zijn.' klonk het. Een week later: nog steeds niets. Dus gingen wij deze maandag terug om ons beklag te doen. 'Ja maar, diegene die de sim-kaarten hier activeert is net een week met vakantie geweest en komt morgen (dinsdag) terug. Én ze hebben jullie de foute sim-kaart meegegeven.'
Dus kregen wij een nieuwe en gingen we daar buiten met de garantie dat het dinsdag of woensdag zeker geactiveerd zou worden. Vandaag, donderdag, was dat dus nog steeds niet het gevel en wilden we daar eens goed op tafel gaan kloppen. 'Ahja, ik zal dat nu meteen wel doen dan.' Fijn, eindelijk hadden we onze Italiaanse nummer!
Wanneer we dan weer thuis komen, zien we op het contractje dat er een fout tariefplan is geactiveerd. Hup, weeral naar die winkel. We werden het echt stilletjesaan wel beu. Uiteindelijk kregen wij dus weer een nieuwe sim-kaart en weer een nieuwe Italiaanse nummer. En dit keer is wel alles in orde... hopelijk...
3. Vandaag was het eindelijk Welcome Day en zouden we wat andere Erasmusstudenten leren kennen. Was dat even anders uitgedraaid... De Welcome Day werd gehouden op een mini-binnenkoertje van het school. En het was niet enkel voor Erasmussers, maar voor alle studenten. Je kan je dus wel inbeelden hoe druk het daar werd. Praten was technisch gezien onmogelijk want er speelde een bandje en hun muziek weerkaatste tegen alle muren, waardoor het wel erg moeilijk werd om elkaar te verstaan. Dus zijn we het daar maar afgetrapt. Klein lichtpuntje in de duisternis: volgende week woensdag is het wel degelijk Erasmusdag mét stadsrondleiding, bespreking met de burgemeester, diner en feest achteraf.
4. En als top of the bill kunnen wij ook nog steeds niet inschrijven op de Lessius Hogeschool...
Sorry voor deze blog met triestige ondertoon, maar ieder kent z'n downs tijdens zijn/haar Erasmusavontuur. En soms moet je die kunnen ventileren, opschrijven of weet ik veel wat. Ook om ze een beetje te kunnen relativeren.
Vanaf volgende week zouden wij eindelijk in een bepaald ritme moeten komen. School, huiswerk etc. En hopelijk kan ik dan met een smile dit bericht lezen en denken 'Gelukkig is dat nu allemaal voorbij.'
Soms is het moeilijk om het glas halfvol te blijven zien, maar we doen ons best.
Ciao
-x- Elena
1. Deze morgen zijn eindelijk de lessen begonnen. Wij hadden les van 11 tot 1 in de Aula Magna. Wanneer wij daar aankomen, is de vorige les een beetje uitgelopen. Maar wij vinden dan toch 2 plaatsjes tussen de onstuimige studenten. Met onze notitieblok en pen in de hand zitten wij klaar. We verwachtten dat Prof. Baccolini een vrouw was, maar in de aula Magna kwam een man aan. Oké, geen probleem. Hij opent zijn powerpoint, geen probleem. Prof. Martelli - Sociologia, wel een probleem. Help, wij moeten helemaal niet in deze les zitten! Even checken bij de buurjongens, ja hoor, wij zaten verkeerd. Hoe konden wij nu zo mis zijn? Wij zaten wel degelijk in de aula Magna.
Uiteindelijk stonden we met z'n twintigen aan het secretariaat. 'Ahja, jullie moeten wel in de aula Magna in de via Oberdan zijn, eh!' Ok, dat moesten wij dus weten dat er 2 aula Magna's op nog geen 100 meter van elkaar zijn... Uiteindelijk zijn we dan toch, met een half uur vertraging, in de juiste les beland. En van daar ging het dan wel goed.
2. Opdat het voor ons goedkoper zou zijn om te bellen met de huisbazin e.a., besloten wij een Italiaanse sim-kaart aan te vragen. Dit hadden wij vorige week maandag dan ook gedaan. 'Uw sim-kaart zal over 3-4 dagen wel geactiveerd zijn.' klonk het. Een week later: nog steeds niets. Dus gingen wij deze maandag terug om ons beklag te doen. 'Ja maar, diegene die de sim-kaarten hier activeert is net een week met vakantie geweest en komt morgen (dinsdag) terug. Én ze hebben jullie de foute sim-kaart meegegeven.'
Dus kregen wij een nieuwe en gingen we daar buiten met de garantie dat het dinsdag of woensdag zeker geactiveerd zou worden. Vandaag, donderdag, was dat dus nog steeds niet het gevel en wilden we daar eens goed op tafel gaan kloppen. 'Ahja, ik zal dat nu meteen wel doen dan.' Fijn, eindelijk hadden we onze Italiaanse nummer!
Wanneer we dan weer thuis komen, zien we op het contractje dat er een fout tariefplan is geactiveerd. Hup, weeral naar die winkel. We werden het echt stilletjesaan wel beu. Uiteindelijk kregen wij dus weer een nieuwe sim-kaart en weer een nieuwe Italiaanse nummer. En dit keer is wel alles in orde... hopelijk...
3. Vandaag was het eindelijk Welcome Day en zouden we wat andere Erasmusstudenten leren kennen. Was dat even anders uitgedraaid... De Welcome Day werd gehouden op een mini-binnenkoertje van het school. En het was niet enkel voor Erasmussers, maar voor alle studenten. Je kan je dus wel inbeelden hoe druk het daar werd. Praten was technisch gezien onmogelijk want er speelde een bandje en hun muziek weerkaatste tegen alle muren, waardoor het wel erg moeilijk werd om elkaar te verstaan. Dus zijn we het daar maar afgetrapt. Klein lichtpuntje in de duisternis: volgende week woensdag is het wel degelijk Erasmusdag mét stadsrondleiding, bespreking met de burgemeester, diner en feest achteraf.
4. En als top of the bill kunnen wij ook nog steeds niet inschrijven op de Lessius Hogeschool...
Sorry voor deze blog met triestige ondertoon, maar ieder kent z'n downs tijdens zijn/haar Erasmusavontuur. En soms moet je die kunnen ventileren, opschrijven of weet ik veel wat. Ook om ze een beetje te kunnen relativeren.
Vanaf volgende week zouden wij eindelijk in een bepaald ritme moeten komen. School, huiswerk etc. En hopelijk kan ik dan met een smile dit bericht lezen en denken 'Gelukkig is dat nu allemaal voorbij.'
Soms is het moeilijk om het glas halfvol te blijven zien, maar we doen ons best.
Ciao
-x- Elena
dinsdag 5 oktober 2010
U vraagt, wij draaien
Tijd over hebben: het lijkt een luxe. Als je over een fiets of een auto beschikt, kan je al eens wat verderweg dingen gaan ontdekken. Maar wij zitten hier 'vast' in Forlì. Klein, maar gezellig. Behalve op donderdag en zondag, want dan valt er welliswaar niks te beleven.
'Je kan met de trein of met de bus dan toch andere stadjes gaan bezoeken?' is dan het antwoord. 'Ja, maar op den duur weegt dat ook wel door in de portemonnee' zeg ik dan. Het openbaar vervoer is hier relatief goedkoop, ja. Voor ongeveer 10 euro kan je op en af naar Bologna. Maar als je dat dan 3 keer zou doen, of je wilt wat verder weg gaan, dan begint dat natuurlijk al op te tellen.
Wij zitten hier nu al voor de 3e week hier en het Forlì heeft weinig of geen geheimen meer voor ons. De lessen hadden normaal gisteren moeten beginnen, maar dat was buiten de introductieweek gerekend. Donderdag is het dan eindelijk de beurt aan ons Erasmussers, maar dan starten wel al meteen de lessen. Dus zitten wij een beetje in dubbio. De introductiedag begint om 3uur, de lessen eindigen om half 4. Wat nu?
Achja, we lijken onze dagen hier wel gevuld te krijgen met o.a. de zoektocht naar een goedkope tweedehandsfiets zodat we ook eens wat verder weg kunnen. Maar die zoektocht lijkt op niets uit te draaien. Maar we hebben nog een dagje om verder te zoeken voordat we onze dagen kunnen vullen met lessen en huiswerk. Binnen een paar weken zou ik het me nog kunnen beklagen dat ik geklaagd heb over het 'teveel' aan tijd!
A dopo!
-x- Elena
'Je kan met de trein of met de bus dan toch andere stadjes gaan bezoeken?' is dan het antwoord. 'Ja, maar op den duur weegt dat ook wel door in de portemonnee' zeg ik dan. Het openbaar vervoer is hier relatief goedkoop, ja. Voor ongeveer 10 euro kan je op en af naar Bologna. Maar als je dat dan 3 keer zou doen, of je wilt wat verder weg gaan, dan begint dat natuurlijk al op te tellen.
Wij zitten hier nu al voor de 3e week hier en het Forlì heeft weinig of geen geheimen meer voor ons. De lessen hadden normaal gisteren moeten beginnen, maar dat was buiten de introductieweek gerekend. Donderdag is het dan eindelijk de beurt aan ons Erasmussers, maar dan starten wel al meteen de lessen. Dus zitten wij een beetje in dubbio. De introductiedag begint om 3uur, de lessen eindigen om half 4. Wat nu?
Achja, we lijken onze dagen hier wel gevuld te krijgen met o.a. de zoektocht naar een goedkope tweedehandsfiets zodat we ook eens wat verder weg kunnen. Maar die zoektocht lijkt op niets uit te draaien. Maar we hebben nog een dagje om verder te zoeken voordat we onze dagen kunnen vullen met lessen en huiswerk. Binnen een paar weken zou ik het me nog kunnen beklagen dat ik geklaagd heb over het 'teveel' aan tijd!
A dopo!
-x- Elena
zondag 3 oktober 2010
Il "David": de marmeren, de bronzen en den echten
Firenze! Hoera! Een stadje met een gezellige sfeer en gelukkig wat groter en toeristischer dan Ravenna. Aangezien de lessen toch nog niet bezig zijn, besloten Xana en ik nog maar een uitstapje te doen. En onze keuze viel op Firenze. Opstaan om half 7 terwijl ik 'vakantie' heb, is toch niet echt iets voor mij. Maarja, voor Firenze heb ik het graag over!
Na een treinrit van 3 uur kwamen we aan in Firenze. Ik was er al eens eerder geweest, maar deze keer leek het magischer. Al gauw viel onze keuze op het bezoeken van il "David", het wereldberoemde beeld van Michelangelo. Onze zoektocht naar het museum waar het stond, leidde ons via de dom naar het Palazzo Vecchio. Daar stond hij dan! ... De echte kopie van il "David". Buiten op het plein voor het Palazzo Vecchio bevindt zich namelijk een kopie van il "David". Omdat ik er zeker van was dat de kopie voor het museum zou staan waar 'den echten' zich in bevindt, besloten we daar binnen eens te gaan kijken. Nee hoor, daar zaten we even fout. Nergens was er een spoor van het feit dat il "David" daar binnnen stond.
In Firenze bevindt zich ook een plein dat "Piazza Michelangelo" heet. Om aan dat plein te geraken, moesten we over de Ponte Vecchio. En dat is een zeer speciale brug. De foto zal het jullie wel vertellen. De logica vertelde ons dat het museum met il "David" wel op het Piazza Michelangelo zou staan. Na oneindig veel trappen kwamen we dan op Piazza Michelangelo aan. En ja hoor, daar stond hij: il "David"... De bronzen... Hoeveel kopieën kan zo'n stad hebben van het wereldberoemde beeld?! Er waren wel 2 positieve kanten aan die grote klim: enerzijds heeft Xana daar de sleutelhanger van haar dromen gevonden en anderzijds gaf het een waanzinnig panorama over de stad.
Goed: waar zou 'den echten' David dan staan? Omdat ik er nog altijd zeker van was dat de marmeren David voor het museum stond waar 'den echten' in stond, besloten we maar terug te gaan naar Palazzo Vecchio. Nergens in de stad was er een aanwijzing te vinden waar 'den echten' David dan wel zou staan. Aan de infobalie van het museum van het Palazzo Vecchio besloten we het maar te vragen. 'In Galleria dell'Academica" was het vriendelijke antwoord.
Toen we dan uiteindelijk bij dat bewuste museum aankwamen, stond er al een lange rij buiten te wachten. Onze drang om 'den echten' David te zien was te groot om gewoon weg te lopen, en dus besloten we maar aan te schuiven. Na 1 uur wachten was het dan eindelijk zo ver! Zo magisch, zo glorieus! Het wachten was het zeker waard geweest. Foto's nemen van 'den echten' David was helaas uit den boze. Maar verstopt in mijn handtas zat een camera en de drang was te groot om er geen foto van te maken. En ja: het is gelukt. Ik heb een foto van 'den echten' David! Een geslaagde foto na een geslaagd bezoek aan Firenze!
Hieronder dus de foto's van ons bezoek aan Firenze.
Na een treinrit van 3 uur kwamen we aan in Firenze. Ik was er al eens eerder geweest, maar deze keer leek het magischer. Al gauw viel onze keuze op het bezoeken van il "David", het wereldberoemde beeld van Michelangelo. Onze zoektocht naar het museum waar het stond, leidde ons via de dom naar het Palazzo Vecchio. Daar stond hij dan! ... De echte kopie van il "David". Buiten op het plein voor het Palazzo Vecchio bevindt zich namelijk een kopie van il "David". Omdat ik er zeker van was dat de kopie voor het museum zou staan waar 'den echten' zich in bevindt, besloten we daar binnen eens te gaan kijken. Nee hoor, daar zaten we even fout. Nergens was er een spoor van het feit dat il "David" daar binnnen stond.
In Firenze bevindt zich ook een plein dat "Piazza Michelangelo" heet. Om aan dat plein te geraken, moesten we over de Ponte Vecchio. En dat is een zeer speciale brug. De foto zal het jullie wel vertellen. De logica vertelde ons dat het museum met il "David" wel op het Piazza Michelangelo zou staan. Na oneindig veel trappen kwamen we dan op Piazza Michelangelo aan. En ja hoor, daar stond hij: il "David"... De bronzen... Hoeveel kopieën kan zo'n stad hebben van het wereldberoemde beeld?! Er waren wel 2 positieve kanten aan die grote klim: enerzijds heeft Xana daar de sleutelhanger van haar dromen gevonden en anderzijds gaf het een waanzinnig panorama over de stad.
Goed: waar zou 'den echten' David dan staan? Omdat ik er nog altijd zeker van was dat de marmeren David voor het museum stond waar 'den echten' in stond, besloten we maar terug te gaan naar Palazzo Vecchio. Nergens in de stad was er een aanwijzing te vinden waar 'den echten' David dan wel zou staan. Aan de infobalie van het museum van het Palazzo Vecchio besloten we het maar te vragen. 'In Galleria dell'Academica" was het vriendelijke antwoord.
Toen we dan uiteindelijk bij dat bewuste museum aankwamen, stond er al een lange rij buiten te wachten. Onze drang om 'den echten' David te zien was te groot om gewoon weg te lopen, en dus besloten we maar aan te schuiven. Na 1 uur wachten was het dan eindelijk zo ver! Zo magisch, zo glorieus! Het wachten was het zeker waard geweest. Foto's nemen van 'den echten' David was helaas uit den boze. Maar verstopt in mijn handtas zat een camera en de drang was te groot om er geen foto van te maken. En ja: het is gelukt. Ik heb een foto van 'den echten' David! Een geslaagde foto na een geslaagd bezoek aan Firenze!
Hieronder dus de foto's van ons bezoek aan Firenze.
De dom van Firenze
De marmeren David voor het Palazzo Vecchio
Een levend standbeeld. Die was echt megagoed!
De Ponte Vecchio
Xana en ik op de Ponte Vecchio
Het uizicht op Firenze vanaf Piazza Michelangelo
De bronzen David op het Piazza Michelangelo
En hier is hij dan: 'den echten' David!
Ciao!
-x- Elena
Abonneren op:
Posts (Atom)